Σε ποιόν θα χαρίζατε το «χρυσό βατόμουρο» της λογοτεχνίας; Με αφορμή την σημερινή ημέρα ποίησης (21. Μαρτίου 2015) η Φιλόμουση Μυστακική εταιρεία ανακοινώνει την έναρξη της διαδικασίας βράβευσης «Νόμπελ λόγω ατεχνίας». Προτάσεις γίνονται δεκτές στο μαιλ της εταιρείας (philomusen@gmail.com). Τα προτεινόμενα κείμενα μπορεί να είναι ποιητικά ή πεζά, όχι απαραίτητα σύγχρονα, αλλά γραμμένα στην ελληνική γλώσσα.
De gustibus est disputandum!
Προτάσεις γίνονται δεκτές έως το Δεκέμβρη του 2015. Το βραβείο θα ανακοινωθεί στις 21. Μαρτίου 2016.
*Ο τίτλος του βραβείου είναι μεν εμπνευσμένος από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Σολδάτου «Nobel λόγω ατεχνίας» (Κονιδάρης 2008), παίρνουμε όμως κάθε απόσταση από σχετική αξιολόγηση του έργου του. Τον θαυμασμό μας για την ποίηση του Σολδάτου εκφράζουμε με την παράθεση του παρακάτω ποιήματός του:
ΝOBEL ΛΟΓΩ ΑΤΕΧΝΙΑΣ
Ποιήσεως Μούσης εραστής
αν είσαι, μην χαϊδεύεις – χτύπα!
Κι ας μην λογιέσαι ποιητής –
χωρίς φουλάρι, δίχως πίπα!
Η παρλα-πίπα το στομάχι
μου ανακατεύει του καθένα.
Και μια αγκύλωση στην ράχη
δεν μου επιτρέπει ούτε σ’ ένα
στίχο να έχω κάποια κλίση.
Έτσι εξηγείται, το λοιπόν,
που όρθιος μέσα στων σκυφτών
το πλήθος έχω ξεχωρίσει.
Γι’ αυτό και δεν θα υποκλιθώ
σε κριτικούς λογοτεχνίας,
μα ευθέως θ’ αυτοπροταθώ
για Nobel λόγω ατεχνίας.
Ξινή θα έχω υποδοχή
στους κύκλους και στα σωματεία:
με λεμονόκουπες βροχή
που είναι ό,τι πρέπει στην ναυτία.
Μα κι αν με «θάψουν» όλοι αυτοί
θ’ απουσιάσω απ’ την κηδεία,
παίρνοντας τίτλο ποιητή
ποιητική αδεία!
(πηγή: http://dimsol.blogspot)
Samstag, 21. März 2015
Αντιμανιφέστο ατομικού υπαρξισμού
(Σε κείνους που κουράστηκαν να διαβάζουν μανιφέστα
ατομικού υπαρξισμού, μασκαρεμένα και τυλιγμένα σαν ψόφια ψάρια στις άχρωμες
κόλλες ποιητικών συλλογών. Σελίδες απλωμένης ανεμίζουσας μπουγάδας, μην
αφήνοντας να ξεμυτίσει το γαλάζιο.)
Ζούμε στην αναμφίβολα πιο ανέραστη γενιά
χαμένων φτερωτών τοξοβόλων, παραδομένοι στους ψεύτικους ατομικόσμους μας που
γυρισμό δεν έχουν. Καλύπτουμε τα κενά με ξόρκια που διυλίζουν τον κώνωπα και
καταπίνουν αμάσητη την ευτέλεια.
Είδαμε τις παραμελημένες, άεργες γενιές του
καιρού μας, διαλυμένες από τη φαιδρότερη Λογική, να ξερνούν τα σώψυχά τους σε
αμέτρητα κιτρινισμένα φύλλα. Να ψυχαναλύονται στο τυπογραφικό ανάκλιντρο του
αναγνώστη, μέχρι ποιητικής αηδίας. Να βλέπουν το όνομά τους τυπωμένο, για να
θυμούνται την οντότητά τους, κατά το:
Τυπώνομαι, άρα υπάρχω!
Όμως, ας δούμε τι κάνει το δέντρο σε καιρό ανθοφορίας.
Κανόνας: δεν κρατάει ποτέ όλα τα άνθη του. Πολλά τα ρίχνει.
Κριτικοί της Ποίησης! Ενωθείτε!
Ο χρόνος και οι αντοχές δεν φτάνουν για να
περιμένουμε τον λογοτεχνικό δαρβινισμό. Κάντε πέρα το φυλλολόϊ και τα
παρακλάδια, για να δείτε καθαρό ουρανό!
Τυπωθήτω φως!
Εμείς οι ονειροπαρμένοι τρελλοί της γης, με
τη φλογισμένη καρδιά και τα έξαλλα μάτια, οι μεγάλοι ενθουσιασμένοι και οι
μεγάλοι αρνητές, που κλείνουμε μέσα μας τον κόσμο όλο και δεν είμαστε τίποτα απ´αυτόν
τον κόσμο, ζητάμε ποίηση που να ξεπερνάει τη μονάδα, να ξεφεύγει με ζωντάνια
και να ξεπηδάει από την ατομική του γυάλα.
Εγκρίνουμε να αναγνωριστούν και να γίνουν σεβαστά
τα δικαιώματα των αναγνωστών,
1ο: να αυξηθεί το
ποιητικό λεξιλόγιο με καινοτόμες λέξεις ,
2ο: να ασκηθούν
και άλλες ποιητικές φόρμες εκτός του ελεύθερου ή απελευθερωμένου στίχου,
3ο: να
απομακρυνθεί με φρίκη από το περήφανο μέτωπο το στεφάνι της γελοίας δόξας που
πλέκεται με σκουπότριχες,
4ο: να στηθούμε
στο συνασπισμό της λέξης «εμείς», κι ας είναι μέσα σε μια θάλασσα από
γιουχαΐσματα και περιφρόνηση.
Μέσα μας κυλάνε οι
ήλιοι των περασμένων γενιών.
Γύρω μας αντηχεί το γέλιο των ανθρώπων.
Είμαστε φορείς
πολλαπλών νοημάτων
και
Δεν έχουμε κανένα νέο μήνυμα.
Είμαστε η σπορά
του
χ
ά ο
υ
ς.
Υ.Γ. 1: Κάθε ομοιότητα με προηγούμενα μανιφέστα, ποιήματα, γεγονότα και
καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία ηθελημένη.
Υ.Γ. 2: Για περισσότερες πληροφορίες και για να γραφτείτε μέλη
επικοινωνήστε στο μαίλ της εταιρείας (philomusen@gmail.com) ή επισκεφθείτε τη
σελίδα μας στο facebook (Φιλόμουση Μυστακική Εταιρεία / Philomusengesellschaft).
Abonnieren
Posts (Atom)